: آیا سیاره نُهم در منظومه شمسی ما وجود دارد که فراتر از مدار پلوتو از چشم اخترشناسان پنهان مانده است؟ شاید «بله».
بر اساس مشاهدات جدید یک سنگ با رفتاری عجیب در عمق فضا، احتمالا به سیارۀ نهم مربوط می شود.
به گزارش بیگ بنگ، جرم جدیدی که می توانیم مشاهده کنیم، «۲۰۱۵ BP519» نام دارد و ظاهرا به بزرگی یک سیاره کوتوله می باشد. نکته جالب این است که این سنگ با آنچه در سیاره‌های منظومه شمسی وجود دارد، فرق می کند که همگی مثل یک دیسک پراکنده شده‌اند و زاویه ۵۴ درجه‌ای دارد. یکی از توضیحات احتمالی برای آن، وجود یک سیاره دیگر است؛ سیاره‌ای که در آن سوی نپتون قرار دارد و تقریبا ۱۰ برابر جرم زمین است. سیاره‌ای با این اندازه می تواند کشش لازم را برای حفظ سیاره «۲۰۱۵ BP519» در جای خود را فراهم آورد.
«دیوید گردس» یکی از اعضای تیم تحقیق و اخترشناس از دانشگاه میشیگان اظهار داشت: «هنوز هیچ مدرک قوی دال بر وجود سیاره نهم در اختیار نداریم. اما باید بگویم که وجود چنین جرمی در منظومه شمسی بر احتمال وجود سیاره نهم دامن می زند.» سرنخ‌های مربوط به وجود سیاره نهم در داده‌های حاصل از تلسکوپ «بررسی انرژی تاریک» بدست آمد؛ هدف از این بررسی، ترسیم بخش‌هایی از فضا است که فواصل دور را در بر می گیرد. این یافته با پیش‌بینی انجام شده توسط محققان در چند سال پیش سازگاری دارد: چرا که محققان قبلا متوجه موارد عجیبی در موقعیت اجرام کمربند کویپر شده بودند. شش مورد از این اجرام کمربند کویپر طوری بودند که گویی به واسطه سیاره بزرگ و پنهان نهم به درون مسیر اوربیتال کشانده شده‌اند. در سال ۲۰۱۶، دو اخترشناس به نام‌های «کنستانتین باتیگین» و «مایکل براون» از موسسه فناوری کالیفرنیا این ایده را مطرح کردند که اجرام کمربند کویپر با گذشت زمان می توانند به درون زوایای اوربیتال کشیده شوند.
محققان در مطالعۀ جدیدشان از سال ۲۰۱۴ بر روی محاسبات خود کار می کنند و به همین دلیل با اعداد زیادی سر و کار دارند که کار را قدری دشوار می کند. آنها شبیه‌سازی‌هایی را انجام می دهند که میلیاردها سال را پوشش می دهد؛ هدف آنان از این شبیه‌سازی‌ها، تلاش برای توضیح چگونگی کشیده شدن اجرام تازه کشف شده به جایی که الان در آن قرار دارند، می باشد. «جولیت بکر» از دانشگاه میشیگان و یکی از اعضای تیم تحقیق بیان داشت: «به محض اینکه سیاره نهم را وارد شبیه‌سازی‌ها می کنید، نه تنها می توانید اجرامی نظیر این را ایجاد کنید، بلکه اطلاعات مهم دیگری هم دال بر وجود آن بدست می آورید.»
قبل از اقدام برای پرینت نقشه‌های منظومه شمسی، باید این نکته را در ذهن داشت که مقاله‌هایی که این یافته را گزارش داده‌اند باید مورد بررسی دوباره قرار بگیرند و سپس به طور رسمی منتشر شوند. محققان به این مسئله اذعان دارند که باید اجرام بیشتری نظیر ۲۰۱۵ BP519 پیدا کنیم تا سرانجام وجود سیاره نهم را اثبات نماییم. یکی از توضیحات احتمالی دیگر این است که چیزی در سال‌های ابتدایی منظومه شمسی وجود داشت که ما اطلاعی درباره‌اش نداریم. با این حال، اینها یک سری سرنخ فوق‌العاده هستند که نشان می دهند شاید سیارۀ دیگری وجود دارد که در آن فاصله دور پیرامون خورشید می چرخد. اگر سیاره نهم وجود داشته باشد، انتظار داریم که سیاره‌ای سرد، بزرگ و یخی باشد؛ چرا که طبیعتا فاصله بسیار زیادی از خورشید دارد. تلاش‌ها برای شناسایی آن همچنان ادامه دارد. شما می توانید مقاله کامل را در سرور arXiv.org بخوانید.
